17 กันยายน พ.ศ. 2526 เป็นวันธรรมดา แต่หลายชีวิตในครอบครัวของฉันได้เปลี่ยนไปตลอดกาล เป็นวันที่พ่อแม่บาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ พ่อของฉันในตอนนั้นเป็นนายทหาร
หนุ่มที่มีอนาคตที่สดใสรออยู่ข้างหน้า เขากำลังขับรถกลับจากงานปาร์ตี้ในตอนเย็นเพื่อไปรับเด็กๆ โดยมีแม่ของฉันนั่งอยู่ข้างๆ ด้วยอาการมึนเมา เขาจึงหยุดรถที่ไฟแดงบนรางรถไฟราง
หนึ่งซึ่งไม่มีแผงกั้น รถไฟแล่นเข้ามาด้วยความเร็วเต็มที่ ชนรถด้านคนขับและลากซากรถและผู้โดยสารออกไปเป็นระยะทางไกล ภาพเปิดของ VANISHING POINT เป็นภาพหน้าหนึ่งจากหนังสือพิมพ์รายงานอุบัติเหตุของพ่อแม่ผมในวันนั้น ฉันโตมากับภาพข่าวนั้นและความทรงจำที่เลือนลางของพ่อในวันก่อนเกิดอุบัติเหตุ หลังจากพักฟื้นอยู่หลายเดือน แม่ของฉันก็กลับมาใช้ชีวิตและทำงานตามปกติ แต่พ่อของฉันได้รับความกระทบกระเทือนทางสมองอย่างรุนแรง และเขาไม่สามารถกลับไปใช้ชีวิตอย่างที่เคยเป็นได้อีกต่อไป อาชีพที่ห้าวหาญของเขาก็หยุดลงในทันใด การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อครอบครัวของฉัน ฉันนึกไม่ออกเลยว่าชีวิตของฉันและครอบครัวของฉันจะเป็นอย่างไรหากไม่มีอุบัติเหตุในวันนั้น แต่ประสบการณ์ทั้งหมดนี้ทำให้ฉันเป็นฉันในทุกวันนี้ ฉันนึกถึงเรื่องราวของพ่อและผสมผสานกับเรื่องราวอื่นๆ ในหัวของฉัน กลายเป็นเรื่องราวของชายสองคนที่เป็นเสมือนภาพสะท้อนของกันและกัน การกระทำนำไปสู่ผลที่ตามมา และแรงแห่งกรรมก็ดึงดูดมนุษย์ทุกคนเหมือนกับแรงดึงดูดของโลก
17 September 1983 was a seemingly ordinary day, except that several lives in my family has changed forever. It is the day that my parents were devastatingly wounded from a car accident. My father at the time was a young military officer with a bright future ahead of him. He was driving back from a party in an early evening to pick up the kids, with my mother sitting on his side. Inebriated, he stopped the car at a red light on top of one rail track where there was no barrier put in place. A train approached at full speed, hitting the car on the driver side and drag what remains of the vehicle, and its passengers, for a long distance. The opening image of VANISHING POINT is the front page picture from the newspaper report of my parents’ accident that day. I grew up with that news photography and my father’s fading memory of the day before the accident. After several months in recovery, my mother resumed her normal life and work. But my father suffered from severe brain damage, and he could no longer return to the life he used to have. His dashing career suddenly came to a halt. This abrupt change has a big impact on my family. I cannot imagine how my life, and my family’s, would turn out had there not be an accident that day. But all these experiences had made me who I am today. I invokes the story of my father, and merge it with other tales inside my head, into a story of two men who are the mirror image of each other. Actions lead to consequences, and the karmic force has a pull on all men just like gravity to earth. Written by Sandro
